Aby skutecznie zapobiegać bólom stawu ramiennego i utrzymać pełną sprawność fizyczną, warto skorzystać z profesjonalnej opieki rehabilitacyjnej. Umów się nawizytę w FizjoMovementCenter, gdzie nasi specjaliści opracują indywidualny planleczenia i rehabilitacji dostosowany do Twoich potrzeb.

Zrozumienie mechanizmów powstawania bólu stawu ramiennego u siatkarzy jest kluczowe dla efektywnej prewencji i leczenia. Regularna ocena siły mięśni rotatorów, zwłaszcza w trybie ekscentrycznym, może pomóc w identyfikacji sportowców z grupy ryzyka. Wdrożenie odpowiednich strategii treningowych i rehabilitacyjnych jest niezbędne dla utrzymania zdrowia i wydajności siatkarzy.

8. Podsumowanie

Główne przyczyny bólu ramienia u siatkarzy to:

- Przeciążenie spowodowane intensywnym treningiem i meczami.

- Uszkodzenia strukturalne związane z powtarzającymi się ruchami rzutowymi.

- Zmiany degeneracyjne związane z wiekiem lub wcześniejszymi kontuzjami

7. Najczęstsze przyczyny bólu ramienia usiatkarzy

Sportowiec powinien zwrócić uwagę na ból ramienia w następujących przypadkach:

• Ból utrzymujący się dłużej niż kilka dni pomimo odpoczynku
• Ból nasilający się podczas wykonywania codziennych czynności
• Znaczne ograniczenie ruchomości stawu
• Widoczna deformacja, obrzęk lub zasinienie
• Uczucie niestabilności lub "wypadania" stawu
• Osłabienie mięśni ręki lub drętwienie
• Nagły, ostry ból powstały podczas konkretnego ruchu

Wczesna interwencja medyczna może zapobiec pogłębianiu się uszkodzeń i znacząco skrócić czas powrotu do pełnej aktywności sportowej.

6. Kiedy ból ramienia powinien zaniepokoićsportowca?

3. Ogólnorozwojowe:

• Deadlift 3 serie po 8 powtórzeń przy obciążeniu 60% maksymalnego.

2. Symulacja ruchów sportowych:

• Serwisy z kontrolowaną amplitudą (50–75% zakresu).

Faza III – Przygotowanie sportowe (7–12 tygodni)

Cele:

• Pełna symetria zakresu ruchu między kończynami górnymi (rotacja wewnętrzna i zewnętrzna).
• Wzmocnienie mięśni rotatorów i poprawa dynamiki ruchów sportowych.

Ćwiczenia:
1. Wzmacnianie rotatorów:

3. Stabilizacja łopatki:- W klęku podpartym: 4 serie po 12 powtórzeń.

2. Wzmacnianie rotatorów wewnętrznych:

• Ćwiczenia z taśmami oporowymi: 3 serie po 15 powtórzeń.

Faza II – Przywracanie funkcji (3–6 tygodni)

Cele:

• Poprawa zakresu ruchu rotacji wewnętrznej do ≥70% wartości kończyny przeciwnej.
• Wzmocnienie mięśni stabilizujących bark i łopatkę.

Ćwiczenia:1. Stretching:

• Sleeper stretch z progresywnym oporem: 3 serie po 30 sekund dziennie.

2. Terapia manualna:

• Mobilizacje tylnej części stawu ramiennego.

3. Redukcja obciążenia:

• Całkowite unikanie ruchów ponad głową oraz aktywności wywołujących ból.

4. Cryopush:

• Kompresja i chłodzenie na kompleks barkowy przez 20 minut 2 razy wtygodniu w celu zmniejszenia bólu i obrzęku.

• Cross-body stretch: 5 powtórzeń z przytrzymaniem przez 30 sekund.

Faza I – Zmniejszenie bólu i stanu zapalnego (0–2 tygodnie)

Cele:

• Redukcja bólu (<3/10 w skali VAS).
• Przywrócenie podstawowego zakresu ruchu rotacji wewnętrznej (≥50% wartościkończyny przeciwnej).

Terapia:

1. Stretching torebki stawowej:

• Sleeper stretch: 3 serie po 30 sekund dziennie.

Fazy rehabilitacji GIRD

Glenohumeral Internal Rotation Deficit (GIRD) jest jednym z najczęstszych problemów biomechanicznych występujących u sportowców wykonujących powtarzalne ruchy ponadgłową. GIRD charakteryzuje się ograniczeniem rotacji wewnętrznej stawu ramiennego wkończynie dominującej, co prowadzi do zaburzeń biomechanicznych, zwiększonego ryzykakontuzji oraz obniżenia wydajności sportowej.

Patomechanizm GIRD w siatkówce

GIRD rozwija się jako konsekwencja kumulacyjnych mikrourazów struktur tylnych barku. Poprzez powtarzalne ruchy nad głową, głowa kości ramiennej wysuwa się dogrzbietowo przez co w wyniku długotrwałego przeciążenia na torebce stawowej tworzą się zwapnienia. Podczas fazy późnego wypadu w serwisie dochodzi do:

• Nadmiernej rotacji zewnętrznej (do 170-180°) z równoczesnym ograniczeniem rotacjiwewnętrznej
• Przykurczu tylnej torebki stawowej
• Hipertrofii mięśni rotatorów zewnętrznych spowodowana osłabieniem tych mięśni
• Silniejsze mięśnie rotatorów wewnętrznych.

Te zmiany prowadzą do zaburzenia współśrodkowości głowy kości ramiennej, zwiększającryzyko konfliktu podbarkowego.

5.Rehabilitacja po urazie stawu ramiennegou sportowca (GIRD)

Aby zminimalizować ryzyko bólu stawu ramiennego, warto wprowadzić te elementy:

Trening siłowy i stabilizacyjny

Regularne wzmacnianie mięśni obręczy barkowej jest kluczowe dla zachowania właściwej stabilności stawu. Program treningowy powinien obejmować:

• Ćwiczenia wzmacniające mięśnie stabilizujące obręcz barkową (mm. czworoboczny, mm. równoległoboczny, mm. dźwigacz łopatki)
• Trening mięśni stożka rotatorów (mm. podłopatkowy, mm. podgrzebieniowy, mm. nadgrzebieniowy, mm. obły mniejszy)
• Ćwiczenia stabilizacyjne tułowia.

Kontrola techniki i obciążeń treningowych

Prawidłowa technika wykonywania ruchów sportowych oraz odpowiednie zarządzanie obciążeniami treningowymi są fundamentem profilaktyki urazów:

• Korekta biomechaniki serwisu i ataku
• Stopniowe zwiększanie intensywności treningów
• Dostosowanie obciążeń do możliwości zawodnika
• Unikanie nadmiernego przeciążania barku, szczególnie przy zmęczeniu.

Kompleksowe przygotowanie do aktywności sportowej

Przed każdym treningiem czy meczem niezbędne jest:

• Dokładna rozgrzewka mięśni obręczy barkowej
• Wykonanie ćwiczeń mobilizujących staw ramienny
• Stretching po wysiłku

Rozgrzewka przygotowuje mięśnie i stawy do intensywnej aktywności, zwiększając przepływkrwi i elastyczność tkanek. Stretching pomaga utrzymać pełny zakres ruchu w stawach i zapobiega powstawaniu przykurczów.

4. Jak zapobiegać bólowi stawu ramiennegou sportowców?

Najczęstsze urazy stawu ramiennego u siatkarzy obejmują:

• Zespół bolesnego barku: związany z konfliktem podbarkowym lub uszkodzeniemścięgien rotatorów.
• Uszkodzenia pierścienia rotatorów: mogą być częściowe lub całkowite, a ichobjawy obejmują ból oraz ograniczenie ruchomości.
• Zapalenie kaletki maziowej: powodujące ból i dyskomfort przy ruchach ramienia.
• Tendinopatia ścięgna bicepsa: może wystąpić podczas intensywnego wysiłku.
• Deficyt rotacji wewnętrznej: stwarza ryzyko przerwania obrąbka stawowego lubstożka rotatorów

3. Typowe urazy stawu ramiennego usiatkarzy

Najbardziej narażone na urazy są:

• Stożek rotatorów - stabilizujący głowę kości ramiennej w panewce (składający się ze ścięgien czterech mięśni; nadgrzebieniowego, podgrzebieniowego, podłopatkowego i obłego mniejszego)
• Ścięgno bicepsa
• Obrąbek stawowy zwiększający powierzchnię panewki
• Torebka stawowa i więzadła stabilizujące staw
• Kaletki maziowe zmniejszające tarcie między strukturami

Struktury anatomiczne narażone na urazy

źródło:https://www.medicover.pl/o-zdrowiu/staw-barkowo-obojczykowy-urazy-i-leczenie,139,n,192

Podczas ataków i serwisów siatkarze wykonują powtarzalne ruchy ramienia, które można podzielić na kilka faz:

1. Faza zamachowa - uniesienie ramienia i przesunięcie go do tyłu
2. Faza późnego wypadu - maksymalna rotacja zewnętrzna ramienia
3. Faza przyspieszenia - gwałtowne przesunięcie ramienia do przodu
4. Faza wyhamowania - spowolnienie ruchu po uderzeniu piłki

Szczególnie obciążająca jest faza późnego wypadu, gdy ramię znajduje się w maksymalnej rotacji zewnętrznej, co wywiera znaczny nacisk na więzadła w przedniej części barku. Z czasem te więzadła mogą się rozciągnąć, prowadząc do większej rotacji zewnętrznej i większej prędkości uderzenia, ale jednocześnie zmniejszając stabilność stawu.

Mechanizmy obciążeń barku podczas gry wsiatkówkę

W siatkówce, podobnie jak w innych sportach rzucających, ramiona są narażone na duże obciążenia. Podczas intensywnego treningu i meczów dochodzi do przeciążeń, które mogą prowadzić do zespołu bolesnego barku. Typowymi objawami są ból przy podnoszeniu ramienia oraz ograniczenie jego ruchomości. Często występują również zmiany w obrębie pierścienia rotatorów oraz zapalenie kaletki maziowej.

2. Przeciążenie ramienia w sportachrzucających - co warto wiedzieć?

Ból stawu ramiennego u sportowców, w tym siatkarzy, najczęściej wynika z przeciążenia i urazów mechanicznych. Powtarzające się ruchy, takie jak serwowanie czy atakowanie piłki, prowadzą do chronicznych obciążeń stawów i mięśni. Urazy mogą być spowodowane zarówno przez bezpośrednie kontuzje, jak i przez długotrwałe przeciążenia, które prowadządo stanów zapalnych i uszkodzeń tkanek. Badania wykazały, że 23% siatkarzy doświadcza bólu dominującego ramienia w trakcie sezonu.

1. Ból stawu ramiennego u sportowców - skąd się bierze?

Ból stawu ramiennego stanowi jeden z najczęstszych problemów zdrowotnych dotykających siatkarzy na wszystkich poziomach zaawansowania. Powtarzalne ruchy ramienia podczas serwowania, atakowania i blokowania wywierają ogromne obciążenie na struktury barku, prowadząc do przeciążeń i urazów. Prawidłowa diagnoza, odpowiednia profilaktyka oraz kompleksowa rehabilitacja są kluczowe dla utrzymania zdrowia stawu ramiennego. W poniższym artykule szczegółowo omówimy mechanizmy powstawania bólu, najczęstsze schorzenia oraz skuteczne strategie zapobiegania i leczenia problemów z barkiem usiatkarzy.

Wrocław

ul. Celtycka 9/1

577 303 403

fizjomovementcenter@gmail.com

Regulamin